Lieneke Langerak laat velen kansloos bij vijfde dag Hans Degenaar 55plustoernooi 

[EDE] De vijfde speelronde was er een om van te smullen. Lieneke Langerak, onze oudste deelneemster aan het ‘Hans Degenaar’ tafeltennistoernooi, speelde als een wervelwind en bleef ongeslagen. Het ene na het andere punt werd gescoord. En dat zij daarmee goede zaken in het algemeen klassement doet, is geen sprookje. Lieneke steeg tien plaatsen en is nu op de vijftiende plek terug te vinden. Zij voert ook het klassement van de beste vrouwelijke deelnemer aan. Maar jullie kennen het spreekwoord: Men moet de huid niet verkopen voor de beer is geschoten. ,,Maar Lieneke met de langste levenservaring van onze groep, hoef je dat niet te vertellen”, oordeelde Rinus bij voorbaat.

Quizvraag: Wat heeft Lieneke gemeen met andere deelnemers, maar onderscheid haar toch?

Maar er was meer mooi nieuws. Het mooiste nieuws (of ben ik nu partijdig?) was dat regerend kampioen Henny Pouw weer aanwezig was. Misschien in de een of andere partij nog wat voorzichtig. Maar alleen zijn aanwezigheid was al een zegen voor dit toernooi. Overigens over Henny Pouw zo meteen wat meer. Want ‘Rinus’ is soms onzichtbaar maar hoort of ziet veel. Maar dat terzijde. Ook leuk dat Anne Oosterbeek, trakteerde.

Wim Houkes was ook weer terug van te lang weggeweest. Gelukkig stelde hij zich vooraf even voor aan het deelnemersveld. Dat voorkwam dat zijn tegenstanders bij de wedstrijdleiding moesten vragen wie hij (Wim) was. Heel bijzonder vond ik dat de groep zelf aandacht schenkt aan een zieke collega. Mart Droffelaar is helaas ‘even’ uitgeschakeld. Er ging een kaart rond waar alle aanwezigen zijn of haar naam op hebben gezet. Mart, snelle beterschap en hopelijk snel weer onder ons. ,,Hé Eip, ik lees je concept bijdrage. Het lijkt wel of je op SBS 6 elke avond naar de ‘Goed nieuws show’ kijkt.” ,,Wat is dat Rinus, ik heb SBS 6 alleen maar voor Johan, Wilfred en Gijpie aanstaan. ,,Dat is een show die geen show mag zijn. Daarin worden alleen positieve berichten behandeld. Dus dat is eigenlijk nooit nieuws. Besteed je ook nog aandacht aan Imre van Santen. Die maakt het wel erg bond. Een honderd procent score en dan afhaken. Dat kan toch niet”, dreunt Rinus verder. Later meer.

Ook voor de veelgeplaagde wedstrijdleider een mooie vijfde ronde. ,,Er waren een twintig deelnemers. Een even getal en als het door vier deelbaar is komt dat altijd goed uit. En dan met de gedachte dat als er een onverwachte uitvaller is, Ed Vaessen wel even wil meespelen, maakt de tocht naar het clubhuis aan De Langenkampweg een stuk gezelliger”, lachte hij. Ook nog even terugkomende op Anne Oosterbeek.  ,,Je liet Anne (Oosterbeek, red.) deze ochtend niet ff bijkomen. Gelijk tegen Henny Pouw en Imre van Santen. Had dat niet anders gekund”, bromde Rinus.

 ,,Dat had anders gekund, maar het indelingssysteem regelt dat. Je weet toch vast wel uit je werkzame leven, dat de computer bepaald, en de mens volgt. Dat is ook het mooie van een computer (programma). Gaat het mis geef je dat ding (computerprogramma) de schuld. Gaat het goed heb je het helemaal zelf gedaan. Maar dat terzijde”, aldus Eip.

MAIL

Maar hij is nog niet klaar. ,,Ik kom nog even terug op de stand van vorige week. Twee mailtjes dat er sprake was van een foute stand. Even gemaild dat ik de ingebrachte uitslagen en formules zou controleren. Een foutje was/is niet onmogelijk. Zo eerlijk moet je ook zijn. Want wie geen fouten maakt, doet meestal ook niets. Om een lang verhaal heel kort te maken. De ingevoerde stand was correct.”

Wat een opluchting in huize Janssen. ,,Was het daarmee opgelost”, vroeg Rinus zachtjes. ,,Dat denk je maar. Word ik vrijdagochtend wakker, staat de computer op tilt. Een virus? Ik hoopte het niet, maar goed alle alarmbellen gingen af. Waarom krijg ik bij een 1-2 nederlaag geen punt? Dus klopt de stand echt niet.”

,,Hoe heb je gereageerd”, vroeg Rinus. ,,Zo beheerst mogelijk en gevraagd alle eerdere mailtjes even door te nemen. Je krijgt twee punten per gewonnen wedstrijd en niet per game. En de reactie? Opgelost”, verzucht de wedstrijdleider. ,,Waarom doe je geen stand per gewonnen games”, vraag ik mij eigenlijk af. ,,Beste Rinus. Denk daar even over na. Dan is het voor de spelers toch beter gewoon bij 1-1 te beginnen. Dan spreek je dat af. Ik heb uit het verleden geleerd dat er dan nog meer gerekend wordt dan nu al het geval is. En soms kan een 1-2 nederlaag dan net genoeg zijn een hoge positie te bereiken. Niets is ons mensen vreemd”, aldus rekenwonder Eip.

Daarna vlogen vier mooie speelronden aan mijn oog voorbij. Waren er verrassende resultaten. ,,De vraag stellen is zo gemakkelijk Rinus. Het is maar hoe je dat bekijkt. Bekijk je het als tafeltennisliefhebber, bekijk je het als lijstaanvoerder, bekijk je vanuit de Olympische gedachte, bekijk je het vanuit de organisatie of bekijk je het gewoon vanaf de buitenkant.”

KOPLOPER LAAT

,,Om met het laatste te beginnen, dat weet ik niet. Er zijn nooit kijkers die niet meedoen. Het enige wat ik zie is dat men zich als hongerige wolven op het speelprogramma stort. Roedels zonder kleine Welpen, want daarvoor is de groep inmiddels te oud. Maar wel gretig om te dubbelen of enkelen. Er is gelijk vanaf half tien leven in de brouwerij. Er moeten, nee mogen punten worden gescoord. Of het nu met een smash of knakebal is maakt eigenlijk niet zoveel uit. Bij het laatste wordt zelfs sorry gezegd of een verontschuldigend hand opgestoken. Maar wie meent het nu echt? Ik schat in een enkeling. Het is meer een gewoontegebaar geworden, Niet erg. Maar dat terzijde. Ik denk dat onderstaand plaatje het meest zegt. Niet alleen punten maar ook vriendschap. Wat dat zou de 55plusgroep toch moeten zijn.

,,Er viel toch nog wat op”, zuchten Rinus en Eip. Bert van de Bovenkamp was 0m 09.14 uur nog niet aanwezig. De overige deelnemers (inclusief Jan Mostert, red.) zaten al aan de koffie. ,,Voor mij hoeft hij niet te komen”, maakte Henny Pouw een grapje. Op hetzelfde moment ging de deur open en glipte Bert stilletjes binnen. De wedstrijdleider verwelkomde hem, en vroeg de deelnemers even te applaudisseren. Wie bovenaan staat komt (bijna) te laat, en trekt alle aandacht. Maar wat was er aan de hand bij Bert? De tuinman kwam en Bert (hij kan niet alleen goed tafeltennissen) overlegde wat er zoal moest worden gedaan aan de Van Irhovenlaan. Maar een ongeluk komt zelden alleen. Reiss, dat is een busonderneming reed voor Bert op de Veenderweg. En probeer dan maar eens snelheid te maken. Om een lang verhaal kort te maken, het werd niet de lijstaanvoerder zijn tafeltennisdag. Hij scoorde ‘slechts of ‘al’ twee punten. Doorhalen wat van toepassing is. Daar was zelfs Henny Pouw blij mee, nadat hem was uitgelegd hoe de regeling twee vervallen ochtenden, werkt.

LUISTERVINKJE

In de aanhef stond ik al even stil bij onze Henny Pouw. Of ben je al afgehaakt bij bovenstaand geleuter. Kan ik me voorstellen. Maar dat terzijde. De onzichtbare Rinus was onlangs bij een wedstrijd van TTV Ede tegen Wilvo/ttv Bergeijk. Een wedstrijd die met 6-7 helaas verloren ging. Maar Rinus kwam niet voor de uitslag, niet voor de foto, niet voor de supporters maar slechts voor een man. En hij maakt jullie deelgenoot van wat hoorde.

,,Hé leuk dat ik je zie.” Zo werd John Mandemakers van Wilvo/ttv Bergeijk door onze Henny begroet. De speler keek onze Henny Pouw even aan en een zekere blik van herkenning ontwaarde zich op Mandemakers gezicht.

,,Je weet toch wel dat wij vroeger tegen elkaar hebben gespeeld. Je speelt dus nog steeds op een hoog niveau. Nee, ik niet meer. Mijn tijd is een beetje voorbij. Districtsniveau is nog leuk. Wel ben ik nog recreantentrainer bij TTV Ede. Ook leuk. Mijn kennis proberen over te brengen aan anderen. En dan de andere dag (donderdag, red.) bij de 55plus groep een lesje krijgen. Je leert ze wat, maar het keert zich gelijk tegen je”, zegt Pouw bescheiden. Maar terug naar wat Rinus hoorde en zag.

Aan Bergeijk had onze Henny weinig goede herinneringen. Hij vertelde het volgende aan omstanders: Lang geleden speelde ik 3e divisie en moest ook een wedstrijd spelen tegen Bergeijk. Dat was met mijn andere club Otio 1 uit Bunnik. Ik was competitieleider bij Otio en regelde de tafeltenniszaken. Maar, en dat is menselijk, ik had mij die dag vergist in de te spelen wedstrijd. Ik was aan de beurt om te rijden en zette koers naar Bemmel. Mijn teamgenoten concentreerden zich en hadden geen notie waar ik naar toe ging. Mijn dochter had op de Bosatlas nog even voor mij opgezocht waar Bemmel (Tussen Arnhem en Nijmegen, red.) lag. Toen had je nog Tom Tom of hoe al die apparaten ook mogen heten. Maar we moesten helemaal niet in Bemmel maar in Bergeijk zijn. Wel beiden een B maar kilometers verder. Maar dat terzijde”, aldus Henny.

Die ook nog even een reactie van een teamgenoot verraadde. ,,Zijn wij eindelijk een keer op tijd, maar in Bemmel spelen we pas over een paar weken.”

Wat nu? Bellen kon alleen via een ANWB-paal langs de weg. Het gesprek met Bergeijk verliep goed: Wij wachten wel. De reis van Bemmel naar Bergeijk verliep moeizaam. Er was nog geen snelweg. Dus bij ieder dorp moeten wij wachten voor stoplichten; vaart remmen etc. Al met al waren wij (Otio) tussen 15.00 en 16.00 uur in Bergeijk. Het ergste komt nog: Wij verloren met 10-0 en waren om 24.00 uur pas terug in Bunnik”, sluit Henny dit verhaal af.

Later er wel lachend aan toevoegende dat John Mandemakers als dank voor deze anekdote drie punten in Ede achterliet. Of Henny dat erg vond? De vraag stellen is ze beantwoorden.

PRAATJES

Inmiddels zat Henny op zijn praatstoel en vertelde nog een verhaal uit de oude doos aan Mandemakers. ,,Zoals gezegd was ik dus wedstrijdleider bij Otio in Bunnik. In ons contract met de gemeente stond dat wij 6 keer per jaar de zaal moesten afstaan Multi Functioneel Centrum) MFC. Red.). Zij wilden een groots opgezet carnaval in het MFC vieren. ,,En juist op die datum stond de thuiswedstrijd tegen Heerlen op het programma. De NTTB hield daar uiteraard geen rekening mee. Of had ik het niet goed opgegeven? Maar dat terzijde. Ik stelde aan Heerlen voor om de uit- en thuiswedstrijden om te draaien. Ik moest minimaal een half uur kletsen om Heerlen ervan te overtuigen dat er boven de grote rivieren er ook carnaval is. Een dijenkletser waar ze eerst niets van geloofden”, ging Pouw verder.

Het gesprek werd positief beëindigd. ,,Heerlen wilde ons ontvangen. Akkoord Henny en dan draaien we het om en dan kun je gelijk mee de stad in. Leuk aanbod, maar ik moest nog wel naar huis rijden. De uitslag? Geen idee meer. Geen actieve herinnering meer aan”, sluit onze recreantentrainer af.

,,Je zou dit toch vorige week plaatsen”, vroeg Eip. ,,Nee, ik heb het even opgespaard. En dat leverde zaterdag nog een nieuwtje op over Henny Pouw. Hij gaat niet meer bij het eerste kijken. ,,De uitslag 6-7 staat toch van tevoren vast. Driemaal is scheepsrecht. Vier op een rij wil ik niet meemaken”, liet Pouw weten. ,,Ik hoop niet dat dat voorbeeld massaal wordt gevolgd. Slechts voor de support van onze spelers, maar ook slecht voor de baromzet. Zal de contributie wel weer stijgen. Maar de koffie blijft toch een euro. Dat heeft e naamgever van dit toernooi mooi afgedwongen’, meende Eip.

TUSSENSTAND

De tussenstand is zonder de aftrekposten veranderd in vergelijking met vorige week. Je hoort of ziet hem niet (of je moet naar het Kröller-Müller Museum – Nationale Park De Hoge Veluwe) gaan. Daar brengt deze lijstaanvoerder veel (vrije) tijd door hoorde Rinus onlangs. Hennie Wurms is nu de gedeelde koploper. De meest regelmatige speler als je de stand goed bekijkt. Bij de vrouwelijke deelnemers gaat Lieneke Langerak aan de leiding. Maar zoals Jan Mostert laatst Joop Zoetemelk al citeerde: Parijs is nog ver. In ons geval nog twee mooie speelronden op 12 en 25 oktober.

SUBGROEPEN

Weer wat leuke derby’s deze ochtend. ,,Derby’s, die speel je toch andere verenigingen”, greep Rinus in. ,,Nee, zo noemen wij onderlinge duels in de drie subgroepen. Op de een of andere manier moeten er toch winnaars komen. En dus kijk ik elke ronde of er combinaties mogelijk zijn”, legt de wedstrijdleider uit.

In de subgroepen gaan de volgende spelers aan de leiding: Anne Oosterbeek (groep 4-8), Adri Dekker/Gerard Beijen/Imre van Santen (groep 9-12) en Bert van de Bovenkamp/Henny Pouw (groep 13-21).

Hierbij worden alleen de partijen meegeteld die men in elke groep tegen elkaar speelt. Daarvan telt het gemiddeld. Dus nog niet te hard juichen.

De wedstrijdleider probeert zoveel mogelijk te regelen dat elke tafeltennisser uit een groep elkaar ontmoet. Maar gezien, het elke week weer grote aantal afwezigen, een bijna onmogelijke klus. Dus Mea Culpa als dat niet geheel lukt.

Om als winnaar van een subgroep te worden gehuldigd is nodig dat je gedurende het toernooi minimaal 15 enkelspelen hebt afgewerkt. Die mogen tegen elke deelnemer van het toernooi zijn.

IMRE VAN SANTEN

Deze tafeltennisser heeft gewoon hele goede redenen om de laatste twee ronden niet deel te nemen. ,,Eip, deze tekst vind ik niet zo geweldig. Elke reden niet mee te doen moet je respecteren”, aldus Rinus. Waarvan akte. Maar terug naar Imre van Santen. Hij kan trots thuis laten zien nog ongeslagen te zijn. Een honderd procent score over twee speeldagen. Maar het zal hem helaas geen huldiging opleveren, gezien bovenstaande afspraak. Mea Culpa. Maar Imre zal het begrijpen.

INLEIDING

Dan had ik in de inleiding nog een kleine quizvraag gesteld. Ik zal hem even herhalen zonder te knippen, zoals ze op televisie wel vaak doen.

Quizvraag: Wat heeft Lieneke gemeen met andere deelnemers, maar onderscheid haar toch? Lieneke bleef ongeslagen en haalde het maximale aantal punten. Maar dat deden Adri Dekker, Henny Pouw, Imre van Santen ook. Het onderscheid zit hem in de lengte en leeftijd. Lieneke heeft als enige deelneemster toestemming de hand op de tafel te leggen. Is daarnaast verreweg de oudere dame van dit mannengezelschap. Maar het eerste had zij deze ochtend niet nodig om het laatste te bevestigen.

Tot slot nog een woord van hulde. Misschien had ik daar zelfs mee moeten beginnen. De organisatie deed dinsdagmiddag een uitvraag de finaledag een week op te schuiven. Diverse agenda technische zaken binnen de club, maken dat te veel 55plussers keuzen moeten maken. Binnen een paar uur hadden 24 van de mogelijke 26 deelnemers aangegeven het een ‘wijsbesluit’ te vinden. De finaledag is dus op donderdag 26 oktober. Met gebak want een paar dagen eerder is iemand jarig, die wel eens iets heel moois tekent. Of was het nu schilderen. Mijn gehoor en gezichtsvermogen gaan er niet op vooruit. En ook geen actieve herinnering aan. Maar dat terzijde.

Geniet van een mooi weekeinde. Het wordt weer zonnig.

Fijn weekeinde
Rinus en Eip

Tussenstand na de vijfde speelronde