[EDE] De vijfde speelronde van het 55plus ‘Hans Degenaar toernooi’ stond alweer op de rol.

Nadat de kruitdampen waren opgetrokken en de balans was opgemaakt bleken tafeltennissers als Henny Pouw, Imre van Santen en Jan Oosterbeek goed gescoord te hebben. In het tussenklassement gaan vier spelers aan kop. Jan Oosterbeek op een vijfde plaats staande loert op de finalegroep. De organisatoren (Leida, Jaap en Eip) hebben daar een wat uniek systeem bedacht. Doel is elke speler ongeveer dezelfde kansen te geven. Elke deelnemer mag zijn of haar twee slechtste resultaten laten vervallen. Dus knallen in ronde zes of zeven kan betekenen dat je zomaar een aantal plaatsen stijgt op de ranglijst. In wiens voordeel dat is? Daar kun je lang over twisten en dat doen we als Nederlanders dan ook graag. Speculeren is lastig. Dus doet Rinus ook niet. Hardop denken mag wel. Jan Mostert zal in de twee laatste ronden ongetwijfeld de ‘nul ‘score wegspelen. Koploper Henny Pouw en Bert van de Bovenkamp moeten de volgende ronden minimaal driepunten pakken. En zo is er voor elke deelnemer nog wel een uitdaging. De laatste ronde ook wel finaledag wordt simpelweg ingevuld door de gecorrigeerde tussenstand na vijf mee tellende ronden. Nu probeert wedstrijdleider Eip Janssen elke woensdagavond nog handmatig een leuk programma in het elkaar te draaien. Uitgangspunt is om zeker in het dubbelspel de scores zo dicht mogelijk bij elkaar te laten komen. Dus liever 11-11 dan 19-11 maar dat terzijde. De laatste ronde, finaledag spelen de eerste vier tegen elkaar. Dan de nummers vijf tot en acht enz. Dus tafeltennissers die zo dicht mogelijk bij elkaar staan. Uiteraard mits aanwezig. Maar dat snappen zelfs wij ‘oudjes‘. Om met professor Louis van Gaal te spreken: Ben ik nu zo slim of jij zo dom?

Nog even terug naar bijvoorbeeld Jan Oosterbeek (aar had ook een ander kunnen zijn) en zijn plek op de ranglijst. Hij zal wel lichte tegenstand hebben gehad. Het wordt niet gezegd maar wel gedacht. Misschien nog wel veel erger. Rinus zag dat Oosterbeek de gehele top vier al heeft ontmoet. Dus presteert Jan tegen de anderen gewoon goed. Maar dat terzijde.

Datzelfde geldt voor het bij dit toernooi horende ‘dubbelspel’. Rinus hoorde tot zijn verbazing een deelnemer zeggen: Als ik het alleen had mogen doen stond ik nu niet op plaats X. Nee, beste lezer de plaats vertel ik niet. Je moet ook bij TTV Ede onbelemmerd niet traceerbaar je kritiek kunnen uiten. En wie weet wil speler X volgend jaar een nog betere organisatie opzetten. De club, in dit geval TTV Ede kan vrijwilligers met een bijzondere kijk op het tafeltennisspel best gebruiken. Meld je aan bij het bestuur!

Over bestuur gesproken wil Rinus hen graag complimenteren. De digitale snelweg geeft weleens wat hobbels. Zeker nu de energiecrisis rondwaard en niet iedereen dag en nacht zijn of haar computer aan heeft staan. Maar vanaf heden mogen de ‘oudjes’ of zo jullie willen 55plus recreanten net als bij andere toernooien een gratis kopje koffiedrinken. Wisten jullie dat de prijs van de koffie (1 euro) jaren geleden een heikel punt was op een ALV. Alle consumpties mochten worden verhoogd. Maar een euro voor de koffie was het belangrijkste agendapunt op de ALV. ,,Het is een traditie. Die wil ik voortgezet hebben. We (leden) doen veel vrijwilligerswerk en met liefde. Nee, betalen hoeft echt niet. Maar gun ons dat de club een traditie in stand houdt door misschien wel als enige Edese vereniging de koffie bijna gratis aan te bieden.” Deze woorden waren van de naamgever van dit toernooi. Mooi dat het bestuur en leden dit dringende advies nog steeds volgen.

GESCHIEDENIS Meestal gaan we een aantal jaren terug in de geschiedenis. Maar deze keer zocht Rinus het over 28 september dichter bij huis. Er was nog geen corona in zicht. TTV Ede heette toen nog gewoon TTV.BIT.Nl. Het eerste team ging voor het kampioenschap. Henny Pouw en andere waren nog geen lid van de 55plusgroep. Het achtste en laatste succesvolle recreantentoernooi was al gespeeld. Waar blijft de tijd?

Die vraag stelde Rinus zichzelf ook. Hij merkte dat van de huidige speelgroep een aantal deelnemers geen idee hebben om welk kostbaar attribuut (zie foto hieronder) eigenlijk gespeeld wordt.

Als je het bij ‘TUSSEN KUNST EN KITSCH’ laat taxeren zou je weleens achterover kunnen slaan van verbazing. Nee, zo materieel ingesteld is uw scribent niet dat hij denkt in geld. Het is meer het aantal historische jaren dat deze winnaars en hun uitdagers al plezier beleven bij de tafeltennisvereniging aan de Langekampweg. Dat is niet in geld uit te drukken. Wil je je naam deze editie er aan toevoegen is er maar één opdracht: niet verliezen. Jullie hadden natuurlijk verwacht dat hier zou staan: je best doen. Dat is een overbodige opmerking want dat doe je al door achter de tafel plaats te nemen. We roepen allemaal op zijn tijd dat het resultaat er niet toe doet. Maar Rinus kent niemand die alleen voor de Olympische gedachte mee gaat doen. Wel velen die die indruk wekken. Maar het is net als in het gewone leven. De eerste indruk is niet altijd de beste, laat staan de eerlijkste. Dat brengt Rinus terug in de realiteit. Terug naar vorige week donderdag toen een collega tussentijds afhaakte. Rinus, op onderzoek uitgegaan, ontdekte ’s-middags al wat er aan de hand was. ‘Omzien naar elkaar’ was zowel bij de start van de nieuwe regering Rutte, als laatste troonrede, het item. ‘Omzien naar elkaar’ is dat een kreet? Nee, binnen de 55plusgroep zeker niet. Rinus stelde het met vreugde vast. We denken aan de afwezigen wegens fysieke malheur: Albert Nauta en Adri Dekker. Ons oud-lid Jan Hopman, die het op dit moment moeilijk heeft, wordt regelmatig bezocht.

Het historische besef over slechts drie jaar historie deze keer, kent nog een laatste positieve vaststelling. Niet alleen de koffiepauze is belangrijk. Bij onze groep is ook de ‘derde helft’, wij noemen het liever de ‘nababbel’ belangrijk. Daarin kwam langs dat communicatie het belangrijkste goed is binnen een vereniging. En dat dat geen zaak is van alleen het bestuur maar ook van ons als leden. De snelste weg is elkaar erop aanspreken. Samen zijn we de vereniging TTV Ede. De eenling is noot beter dan het team. Maar soms wel onmisbaar!

Rinus moet oppassen deze donderdag 28 september. Het mag niet te positief blijven. Zo kennen jullie hem niet toch? Nu, goed nog één dan. Rinus is een frequente kijker op de eigen website van de club. Ik geef toe het is soms wat zoeken en niet helemaal ideaal. Maar dat terzijde. Wat zag Rinus onder het kopje ‘Sponsors in het zonnetje’: De onderhoudsploeg, Hans Andeweg, Marion van Aubel, Jan Oosterbeek en Albert Nauta hebben veel werk verricht in en om het gebouw met reclameborden en vervanging van de verlichting op het dak. Mooi toch dat de laatste drie ook deelnemers zijn aan ons ‘Hans Degenaar 55plus toernooi’ en deel uitmaken van de ongeveer 60 vrijwilligers die onze vereniging volgens het bestuur telt. Of het bestuur zichzelf daarin ook meetelt is uw schrijver onbekend. Wel weet Rinus zeker dat ook zij ‘vrijwilligers’ zijn. Maar dat terzijde. Waar vele clubs, en ook deze club in het verleden nog weleens klaagde over een gebrek aan vrijwilligers, is nu bijna 1/3 van het aantal leden op enigerlei wijze actief binnen de club. Hulde.  Bij die vrijwilligers hoorde ook een jaar of vijftien Wout van de Groep als vertegenwoordiger van ons naar het bestuur en omgekeerd. Wout vertelde vanmorgen dat het besluit de portefeuille over te geven nog niet zo gemakkelijk was. Het was af en toe even diepadem halen maar wel duidelijk. Wout heeft goed werk verricht. Het spontane applaus was welgemeend. De opvolger is Anneke Harms. Een kanjer waarover Rinus zich geen zorgen maakt. Dit blijft goed gaan.

GEZIEN Ik wil graag nog een paar ‘highlights’ uit de wedstrijden belichten: De broederstrijd tussen Henny en Gerard Pouw was een lust voor het oog. Even was de wedstrijdleider bang dat het er niet van zo komen. Rinus zag de bloeddruk bij de wedstrijdleider oplopen. Broer Henny pakte zijn mobiel maar kwam niet verder dan de voicemail. Even voor half tien kwam Gerard door en door rustig binnenstappen. Ik heb in het verleden wat geschaakt en getafeltennist (Schafeltennis noemen ze dat ook wel). Schaker worden geacht vooruit te denken. Of Gerard die sport ook beoefend weet Rinus niet. Maar ik denk dat dat hij wel vooruit heeft gedacht. Een kwartier in de speelzaal zitten. Iedereen kijkt uit naar het langverwachte duel. De televisie op MAX geheugentraining. Wie won er het laatst bij deze twee matadors? Dat wil je niet meemaken. Ook geen Van der Poel scenes waarbij je je toevallig geïnteresseerde tafeltennisgenoot van je af probeert te houden. Trouwens Henny Pouw won. Maar of dat verrassend was? Ook genoot Rinus van Imre van Santen. Terug van vakantie verhoogde hij zijn puntentotaal met vier winstpartijen. Positief ingesteld liet Imre zijn tegenstanders in het zand bijten. Imre van Santen kon nog weleens een bepalende rol gaan spelen de komende wedstrijddag. Jan Oosterbeek, Bert van de Bovenkamp, Jan Mostert of Eip Janssen waren nog niet zijn uitdagers. Bredero zie ooit eens: ‘Het kan verkeren’. De enige die dat antwoord kan geven is de wedstrijdleider. Maar ik zag nog een hele leuke partij. Francine Koster tegen Eip Janssen. Geen keiharde smashes maar beiden hielden de bal lang op tafel. Zo kan het ook. En vliegt de ochtend om.

Rinus is aan het einde van zijn tirade of zo u wilt gezwam. Ook zijn laatste bijdrage want Rinus stopt ermee. De gedachtenspinsels zijn op. Hoe deze bijdrage volgende week wordt gevuld? Ik zou het niet weten. Maar wil je ook een invulling geven. Mail of spreek Eip dan even aan.

Uw teruggetreden scribent
Rinus Hebgeheurd

OVERNAME Hier neem ik (Eip) het maar even van Rinus over. Net bekomen van zijn laatste mededeling. Ja, wat dit betekent voor de verslaglegging de laatste twee ronden is me nog even onduidelijk. De organisatie is al een hele klus. Je wilt de deelnemers een aantrekkelijk programma voorschotelen en op de woensdagavond is het soms puzzelen. Om maar niet te spreken over de donderdagochtend als iemand om zijn of haar moverende redenen moet afzeggen. Maar dan koester ik jullie flexibele medewerking. Dat was vanmorgen toen ik zelf niet wist hoe de ochtend zou verlopen, ook het geval. Jaap, was als ik niet op tijd aanwezig had kunnen zijn, mijn achtervanger. In een organisatie met een ‘zes ogen’ principe (vergeet Leida ook niet) is dat mooi geregeld.

Rinus heeft me wel geprikkeld met zijn opmerking dat het ‘dubbelspel’ de echte winnaar kan voorkomen. Een ranglijst zonder punten voor het dubbelspel laat zien dat de eindstand vrijwel niet veranderd. De top vier zou ongewijzigd zijn. En hier en daar een tafeltennisser een plaats hoger of lager. Maar de research heeft opgeleverd dat er geen al te grote verschillen door het dubbelspel ontstaan. Dus die gemaakte opmerking leg ik naast me neer. Zeker ook omdat de naamgever van dit toernooi zich altijd heeft ingespannen, enkel- en dubbelspel op een donderdagochtend af te wisselen. Ook daarin was Hans Degenaar zijn tijd dus ver vooruit. Zolang ik de organisatie mag leiden, zal dat dat wat mij betreft niet worden veranderd. De volgende editie (2023) kan best anders worden. Maar dan heb ik aan deze bijdrage geen actieve herinnering meer. Je moet wat.

Rinus Hebgeheurd dank voor je mailbijdragen. Jammer, dat je een synoniem hebt gebruikt. De leden moeten nu raden wie je was. Maar namens de leden van de 55plusgroep bedankt. Het zij zo. Maar je zadelt me wel met een dilemma op. Mocht je je bedenken graag. Maar dat terzijde.

Eip Janssen