[EDE] Het 55plus toernooi, ook wel bekend als het ‘Hans Degenaar toernooi’ is 1 september van start gegaan.
De laatste wedstrijd werd 31 oktober 2019 gespeeld. Daarna gooide het coronavirus roet in het eten. Maar het organisatie trio heeft de handschoen weer opgepakt om ook de 55plussers een toernooi met een wedstrijdelement te bezorgen. Liefst 27 enthousiastelingen boven de vereiste leeftijd hebben voor één of meerdere speeldagen ingeschreven. De titelverdediger (ik ben de naam even kwijt…, red.) krijgt het zwaar voor de kiezen.

Kanonnen als Henny Pouw, Jan Mostert, Lieneke Langerak, Rob de Pater, Anneke Harms, Bert van de Bovenkamp en vele anderen hebben allang bewezen heel goed te zijn. Maar ook van de ‘nieuwelingen’ die voor het eerst de krachten met ons meten (Francine Koster, Marion van Aubel, Kees Konings, Imre van Santen, Dick van de Wardt en Albert Nauta) wordt het nodige tafeltennis vuurwerk verwacht. En dan heeft zich op het laatste moment nog Gerard Pouw aangemeld. Broer Henny liet aan een tafeltje weten (want Rinus heurt alles) nog nooit van broer Gerard te hebben verloren met tafeltennissen. Dat wordt dus binnenkort een ‘familie onderonsje’ achter de tafeltennistafel. Rinus denkt dat de wedstrijdleider (ik dacht Eip Janssen gezien zijn drukke geregel vanmorgen, maar dat terzijde) daar niet te lang mee moet wachten. Nee, Bert van leeuwen van het familiediner zal niet hoeven in te grijpen. Maar uw scribent ziet nu al uit naar dit onderlinge duel. Dus organisator lees even mee en niet te lang daarmee wacht. Dan is dat al dan niet ware verhaaltje van Henny over Gerard Pouw (volgt u het nog?) snel opgelost.

Bij ‘oudjes’ moet je niet te veel willen veranderen. Dus heeft de organisatie het concept (dubbelpartij en drie enkelspelen) in stand gehouden. Ik besef dat de naamgever van dit toernooi dit ongetwijfeld anders zou hebben ingevuld. Hans Degenaar was altijd voorstander van eerst enkelspelen, daarna een kop koffie, en na de pauze pas dubbelen. De reden daarvan? Ik zou het niet meer weten. Maar met zijn naam verbonden aan dit toernooi blijft Hans altijd in onze gedachten. En terecht.

De eerste speeldag kende liefst 19 van de 27 mogelijke deelnemers. ,,Bizar want bij een oneven aantal komt het toch nooit goed”, mompelde een deelnemer. Ook daarop is met – tussenronden – een oplossing gevonden zodat alle spelers vier keer achter de bekende mooie tafels in onze fraaie speelzaal komen. Is er dan echt niets veranderd? Als ik de recente geschiedenis neem een opvallende wijziging. Onze tafeltennisclub heet nu TTV Ede in plaats van TTV. BIT. NL. Het is even wennen maar het ‘bekt’ wel lekker. Toch moet je als schrijver wel even opletten. Voor je weet tikt je de oude naam in. Erg, ik denk het niet. Het overkwam zelfs ons bestuur voor de onaangekondigde websiteverandering bij enkele artikelen.

Voordat ik naar de eerste wedstrijddag ga kijk ik altijd even op Wikipedia waarom een dag als vandaag (01 september) bijzonder wordt aangemerkt.

Ik hoefde maar een kleine honderd jaar (1926) terug te gaan om iets opvallends te ontdekken. Op 1 september 1926 was het hoogste etmaalgemiddelde temperatuur slechts 22,2 °C. wat een verschil met nu. Eind deze week kan het landelijk gemiddelde neerslagtekort de grens van 300 mm doorbreken. Dit gebeurt niet vaak. Slechts in vijf jaar sinds 1906 was het neerslagtekort op enig moment in het groeiseizoen meer dan 300 mm. Kijken we naar een specifieke datum, bijvoorbeeld donderdag 1 september, dan kan 2022 met 300 mm zelfs op een tweede plek komen, achter recordjaar 1976. In 1911 en 1959 werd het grootste neerslagtekort pas later in september bereikt. Rinus, die jullie graag wat leert heeft de historische data even op een rijtje gezet: 1976: 362,4 mm, 1921: 355,1 mm, 2018: 328,1 mm, 1911: 321,7 mm, 1959: 308,1 mm, 2022 dus 301, 2 mm. Maar gelukkig stond binnen de (niet gratis) koffie wel klaar, en mochten we van Vitens nog een glas water drinken. Op het moment dat onze eerste wedstrijden werden gespeeld was het al bijna 25 graden. En gelukkig spelen wij ’s-morgens. Maar dat terzijde. In onze zaal was het voor het eerst na vele donderdagen van tropische hitte ver onder de 30 graden Celsius.

En toch liep de adrenaline bij deze of gene wel op. Duidelijk werd dat een 55plustoernooi vooraf wordt gerangschikt onder de noemer: gezelligheidsspel. Maar achter de tafel komt een mens zichzelf soms tegen en wint de ‘eerzucht’. Maar, en dat mag ook wel worden opgemerkt, trof mij de sportiviteit. Een applaus voor een mooie back- of forehand. Zelf aangeven dat het kleine balletje, toch echt net de tafel raakte, en het punt werd gescoord door de tegenstander. Het zijn kenmerken waarom het geen opgave is het de aanwezige tafeltennissers naar de zin te maken. Vrijwilligheid is geen vrijblijvendheid maar wel de uitstraling binnen de club. Je zult maar bestuurder zijn van TTV Ede. Het lijkt me een feest en een eer. De koffie staat voor de een keer komend kijkende bestuurders klaar! Maar dat terzijde.

Hoe ging het de eerste speelronde. Wie waren de verrassingen en wie stelden wat teleur. Om maar met het laatste en altijd lastigste onderdeel te beginnen: Niemand. En om positief te beginnen waren alle uitgenodigde tafeltennissers op tijd aanwezig. Zelfs onze Jan Mostert, die eerder wel eens een appje stuurde dat er een lange file vanaf Bennekom naar Ede stond. Of onze Gerard Beijen die huis en haard voor donker verliet. En al om half tien achter de bekende tafeltennistafel stond. Rinus viel ook op alle tafeltennissers het maximale uit zijn of haar kunnen hebben gehaald.

Hij genoot van het dubbelspel waaraan Francine Koster deelnam. En dat met een bijzonder batje. Rinus zag ook Henny Pouw keihard (soms) raak smashen. Menige tegenstander zoekt nu nog naar het balletje. Of de linkshanders onder ons: Rob de Pater, Wim Houkes, Aart Jansen en/of Henny Pouw. Zij gunden op ‘rechts’ niemand een doortocht. En wat te denken van the grand (old) dame Leida Lok. Wilde zij toch steeds op de eerste tafel spelen. ,,Zeker om als eerste aan de koffie te zitten”, werd gegrapt.

Nee, vrienden want Rinus ‘heurt’ wel eens wat. Leida wil gewoon onder haar fraaie sponsorbord smashen. ,,Het leidt de tegenstander echt af. Die paddenstoelen bedoel ik”, liet zij weten. Of wat dacht je van Lieneke Langerak. Zij is in de meest bevoorrechte positie. Lieneke mag als enige of enigste zo jullie willen, met haar hand op de tafel leunen om te smashen. De reden? Lieneke is het langst lid van de 55plus groep. Dan bouw je kennelijk ‘rechten’ op. En is klein van stuk. Komt net boven de tafel uit en dan een balletje terugslaan net achter het net is geen sinecure. Lieneke wint nu niet zo vaak meer. Maar won eerder enige keren de ‘Frits van der Bijl trofee’. Ook net als de nu afwezig Jan Hopman, een voormalige coryfee bij de 55plus recreanten tafeltennisgroep. Wat zou het mooi zijn als Lieneke nu de hoofdprijs in het ‘Hans Degenaar’ toernooi wint. Of ben ik nu te partijdig? Wat ook opviel was de snelle haarcoupe van Eip Janssen. ,,Speciaal naar de kapper geweest”, liet hij aan intimi weten. ,,Maar het heeft weinig geholpen. Tegen Henny Pouw geen schijn van kans. Die was zo trots als een pauw maar kan zijn”, lachte de organisator als de bekende boer met kiespijn. Er viel uw schrijver nog iets op. Twee knappe dames tegen de heren Pouw in de voorlaatste ronde. Toeval of bewust. Het leek een beetje op ‘matchfixing’. Maar dat terzijde.

Rinus Hebgeheurd is toegekomen aan het einde van zijn geleuter. Maar hem moet nog een ding van het hart. Heeft u de mail met dit verhaal, inclusief uitslag niet ontvangen, kijk dan even bij uw spam. Misschien hoort het daar ook in thuis, maar het voorkomt wel een navraag bij de organisatie of (terecht) ingediende klacht dat de bekende mail 55plus toernooi niet is ontvangen. Maar dat terzijde. Anders kan G.M. u daarover wel bijpraten.

Er worden vanaf volgende week wat foto’s gemaakt. Die worden inclusief dit verslag al dan niet met fotoshoppen aan de website beheerder gezonden. Wellicht goed eens op www.ttvede.nl te kijken één dezer dagen. Er staat regelmatig actueel nieuws op. De nieuwe site is een sieraad voor wie het weten. Al ons verenigingsnieuws staat er echt snel op. Daar wil je als 55-plusser toch niet aan voorbij gaan? Hieronder lezen jullie de stand. Rinus wil een apart applausje voor de hekkensluiter na de eerste ronde. ,,Het is beter te geven dan te nemen”, zei zij vooraf. Velen gniffelden en riepen dat het hen niet uitmaakte te winnen of te verliezen. Maar Francine was de speelster die haar woorden volledig waarmaakte. Misschien moeten we daar allen een voorbeeld aan nemen.
Hieronder staat de stand. De winnaars worden op de volgende speeldag tegen elkaar gestraft. De verliezende tafeltennissers kunnen het alleen maar beter doen. En na zeven speelronde staat echt de gelukkigste (niet altijd beste tafeltennissers) bovenaan. Laat het op je inwerken, bekijk de stand en daarna kun je al dit geleuter verder vergeten!

Uw scribent
Rinus Hebgeheurd.