Voor jong, oud, prestatie, recreatie, eigen zaal, eigen bar, open en gezellig!
Al een week hoestend en proestend thuiszittend twijfelde ik erg of ik wel mee moest gaan met Joshua om te coachen tijdens de NK in Panningen. Al eerder heb ik door omstandigheden een toernooi van Joshua niet kunnen coachen en dat moest niet nog een keer gebeuren. Daarnaast zou ik na het toernooi bij de familie Jonkman pannenkoeken met shoarma te eten krijgen. Ook iets wat je niet wilt missen.
Iedereen heeft het vast heel vaak meegemaakt dat je wedstrijden speelt waarin er altijd wel iets is wat niet loopt. De ene keer doet je BH het niet, dan gaat de FH weer fout, ben je niet vooruit te branden of krijg je je eigen service om de oren gemept. Veel minder vaak, zeg maar zelden, speel je wedstrijden waarin alles vanzelf lijkt te gaan, je als het ware in een roes speelde.
Dat leek afgelopen zaterdag tijdens de NK-D op Joshua van toepassing te zijn. Na het spelen van 9 wedstrijden bleek Joshua ineens Nederlands Kampioen te zijn, pats, boem!!! Al had hij er nog 10 moeten spelen dan had hij deze waarschijnlijk ook allemaal gewonnen. Hij speelde zelfs geen enkele wedstrijd in vijf games. Waar hij nog wel eens behoorlijk moeite mee heeft is het ’s morgens in de poule op gang te komen. Deze keer geen enkel probleem. Het gebeurd nog wel eens dat Joshua de eerste game simpel wint en dan de focus kwijt is. Gebeurde nu ook twee keer maar geen paniek, gewoon doorgaan. Joshua is voorzichtig gezegd meer een FH-speler en niet bepaald een BH-speler. Nu gooide hij de een na de andere vliegende BH eruit.
Na twee maal de poule gewonnen te hebben ging hij door naar de laatste 16 waar het echte werk moest beginnen. De eerste tegenstander werd in 3 games simpel aan de kant gezet. Daarna moest hij tegen een verdediger uit het hoge noorden. Gelukkig heeft het verdedigende spel geen geheimen meer voor Joshua en ook deze tegenstander mocht ondanks een spannende 1e game toch na drie games de verre reis naar huis beginnen.
Inmiddels gevorderd tot de halve finale moest hij tegen Boyd Huijs een speler die heel makkelijk speelt en Joshua in de 1e game met maar liefst 11-2 naar de kant stuurde. Na wat kleine tactische aanpassinge werd Joshua weer de baas achter de tafel en met 12-10, 11-5 en 11-5 behaalde Joshua niet alleen de finale maar wist hij zich ook al verzekerd van een C-licentie, het eigenlijke doel van dit jaar. Alsof dat nog niet genoeg was mocht hij de dag daarna ook nog meedoen met de NK C-licentie. Leuk dit alles, maar er moest ook nog “even” een finale gespeeld worden en wel tegen Kevin Ahlers, een van de beste jeugdspelers van Nederland. Kevin had duidelijk moeite om zoveel wedstrijden te spelen. Heel vervelend voor Kevin maar daar moet je dan ook gebruik van maken. De eerste game was voor Joshua maar in de 2e game was hij het weer even kwijt. Zoals eerder gezegd kon Joshua vandaag niks gebeuren en na twee zeer spannende games (16-14 en 12-10) was de grootste beker voor Joshua.
Wat mij betreft Joshua’s beste toernooi ooit en dat ook dankzij de mentale ondersteuning, het vele aanmoedigen en het tellen van alle wedstrijden in de vervolgronde door Kevin Zamfir, David Gundelach en James McKenzie. Was ontzettend tof en gaf mij weer eens het BIT-gevoel, oh nee, het TTV Ede-gevoel maar dat klinkt niet. Daarna nog lekker pannenkoeken met shoarma gegeten bij de familie Jonkman en om 23.00 uur thuis.
De volgende dag het NK-C. Daar kunnen wij vrij kort over zijn. Dat ging moeizaam maar dat was ook wel te verwachten. Het was een dag om te leren en ervaring op te doen op dit niveau. Joshua zelf was verre van tevreden maar ik vond het nog wel meevallen. Toch nog 1 wedstrijd gewonnen.
Het was een zeer vermoeiend weekeinde maar het was meer dan de moeite waard.
Verslag: Frank du Bois
