door Eip Janssen

,,Het is het kenmerk van deze club. De selectie (eerste en tweede team, red.) maken deel uit van de club. Geen kapsones en gewoon op een trainingsavond ook met een andere speler uit een lager team tafeltennissen’’, vertelt Maarten Loeve van de Edese club. ,,Onze selectie herbergt spelers die bij de beste honderd tafeltennissers van de Nederlandse ranglijst staan. Maar dat betekent niet dat je op zaterdagmiddag niet even helpt de speelzaal klaar te maken. Niet zelden treden ze op bij een wedstrijd als scheidsrechter. De charme van een relatief kleine vereniging die draait op echte vrijwilligers. De beloning? Dat het zaterdags nog lang onrustig is in het clubhuis”, lacht Loeve.

Maarten en Remon houden van het spelletje en testen elkaar echt af. – Eip Janssen

GEWOON

Hij stipt nog aan dat Yorick Schurink en Rémon Langius niet alleen in de hoofdmacht spelen. Zij zijn ook nog gewoon bestuurslid. ,,Nou gewoon. Het is toch mooi dat zij het beste tafeltennis in de hoofdmacht laten zien. Maar daarnaast op tal van terreinen de club de laatste jaren weer op de kaart zetten. Dat bewonder ik”, gaat Loeve verder. ,,Yorick zorgt voor het technische gedeelte binnen de club. Rémon is verantwoordelijk voor de bar en gebouwen. Het eerste is hem wel toevertrouwd”, lacht Loeve. Maar dan serieus. ,,Het tweede deel van zijn taak is ook belangrijk. Het gebouw wordt duurzaam gemaakt. Het ziet er van binnen echt mooi uit. Dankzij hem maar ook vele vrijwilligers. Laatst kwam er een tafeltennisser met een beperking proberen een balletje te slaan. Hij gaf wat tips over de entree waardoor met een rolstoel naar binnen komen gemakkelijker wordt. Dat pakt Rémon dan echt gelijk op. Elke sporter ongeacht het spelniveau telt bij TTV Ede mee. Niemand staat buitenspel.”  Pas na enige aandringen laat Maarten weten zelf vorig jaar bij de jeugd talentjes te hebben getraind. ,,Dat is zo leuk. Zij zien tegen ons op als eerste teamspelers. Maar ik vind het heel normaal wat terug te doen voor deze mooi club”, oordeelt de sympathieke clubman.

TTV Ede leek na de voorjaarscompetitie weer een stapje terug te moeten doen naar de tweede divisie. ,,Dan komt het bericht dat wij toch in de eerste divisie mogen blijven spelen. Geweldig maar minder verrassend dan de buitenwereld misschien denkt. De tafeltenniswereld is klein. Dan hoor je dat er clubs in de hoogste klassen zijn die op een lager niveau gaan spelen. De hoop bij de clubs te horen die eerstedivisionist mogen blijven is nooit opgegeven.”

De Edese tafeltennissers denken dat er in de komende competitie zeker wat te halen valt. ,,Daar zijn een aantal goede reden voor. Ons team bestaat komend seizoen uit de vaste krachten Alice Barendregt, Yorick Schurink, Rémon Langius, mijn persoontje en Robertjan van der Heijden. De laatste, echt een topper speelt zeker twee tot drie wedstrijden mee komend seizoen.

NIEUWE COMPETITIE OPZET

De nieuwe competitie opzet heeft als doel dat de wedstrijden minder lang duren. ,,Nu duurt een wedstrijd soms 4 tot 5 uur. In de Eerste t/m Derde divisie gaan we tegelijkertijd spelen op twee tafel. In een systeem van vier tegen vier spelers. Elke speler speelt drie enkelspelen en er is één dubbelspel: in totaal 13 wedstrijden. Of een tactische opstelling mogelijk is omdat je een tegenstander niet ontmoet? Nee, de spelregels zijn simpel. De rating (speelsterkte speler, red.) bepaald wie tegen wie uitkomt”, legt Maarten Loeve uit. Loeve verwacht inderdaad minder lange wedstrijden. Dus eerder aan de derde helft. De barrekening zal wel stijgen. Maar dat is geen probleem”, lacht Maarten.

HEEN EN WEER

Natuurlijk is de vraag al vaak gesteld welke kansen de Edese heen en weer tussen eerste en tweede divisie dit seizoen zichzelf toedicht. ,,Misschien zijn wij wel het ‘Volendam’ van de tafeltenniswereld. Die degraderen en promoveren net zo gemakkelijk al jaren. Daar willen wij ons niet aan spiegelen. Ik denk dat handhaving een redelijke doelstelling is. TTV Ede is op basis van de opgegeven spelers als derde in de poule van zes geplaatst. Sittard en Wilvo/ttv Bergeijk zijn onze grootste concurrenten in de strijd om lijfsbehoud.”

Maarten Loeve is zelf een stabiele factor binnen het team. ,,Mijn grootste kracht is dat ik eigenlijk op elk spel van de tegenstander wel een antwoord heb. Ik train ongeveer twee uur gemiddeld in de week. Dat is naast de wedstrijden op zaterdagmiddag mijn maximum”, meent de leidinggevende bij Albert Heyn in Renkum.

De spelers coachten elkaar in het verleden zelf. ,,Dat ging best goed. Maar nu de komende competitie op twee tafels tegelijk wordt gespeeld is het volgen van je teammaatje lastiger. Of er een coach nodig is? Daar praten we wel samen over. Maar dan moet het wel iemand zijn die een klik met ons vijftal heeft. Coachen met verstand van zaken is nog wat anders dan op de juiste wijze omgaan met de speler”, oordeelt Loeve.

,,Niet iedere speler wil gecoacht worden. Dat is een echte individuele behoefte. Je zit soms echt heel diep in de wedstrijdfocus. Een goed bedoelde tip kan dan precies averechts uitwerken. We zien wel wat de eindconclusie wordt. Zaterdag in Sittard is het duidelijk.”

SUPPORTERS

De tafeltennisser kan echt genieten van prestaties van zijn teamgenoten. Maar vooral van de in tafeltennisarena aan de Langenkampweg aanwezige vaste supportersschare. ,,Ik ben altijd net zo blij met een winstpartij of een mooie slagenwisseling van een collega, dan mijn eigen prestatie. Wat dit jaar mijn mooiste prestaties was? De winst op de sterke speler Mark Smith. Ik versloeg hem met 3-1 in een geweldige partij. Mark speelde toen nog voor PingPong Alkmaar. Nu is hij overgestapt naar Tempo-Team en speelt in het tweede. Ik ga voor de dubbel”, lacht Maarten.

Hij is blij met de Edese supporters die het team door dik en dun steunen. ,,Een vaste groep die er altijd is. Zelfs onder het spel moedigen zij ons aan. Resultaat speelt dan even niet mee. Het zijn genieters van het tafeltennisspel. De uitspelende clubs laten altijd weten best jaloers te zijn op onze aanhang. Wat ik zelf zo mooi vindt? Zij klappen ook als een tegenstander een mooie bal slaat. Zo hoort het toch. Zelf geniet ik inwendig van de toeschouwers. Maar mijn teammaat Rémon Langius is de echte publieksspeler. Hij grapt en grolt. Maar gaat naar mate de aanmoedigingen heviger worden steeds beter en mooier spelen. Dat is zo knap”, meent Loeve.

GENIETER

Het betoog dat tafeltennissen de mooist denkbare sport is lijkt bij Maarten Loeve niet aan tijd onderhevig. Pauzes kent de man van de club bijna niet. Slechts nippen aan een drankje helpt de woordenstroom even te onder breken.

,,Wat zo mooi is aan deze sport? De combinatie van snelheid en effect zie je bijna in geen andere (racket) sport terug. Misschien is het Padelspel, een combinatie van squash en tennissen, vergelijkbaar. Het continu lezen van het effect van je tegenstander en dan proberen de tegenstander te verrassen. Zoals eerder gezegd kan ik het spelletje aardig lezen. Op elk spel denk ik wel een antwoord te hebben. Dat spel tegen elkaar is in mijn ogen het leukste aan deze sport. Dat betekent niet dat je altijd wint. Na een nederlaag baal ik best een moment. Maar als de tegenstander echt beter of geraffineerder is geweest, kan ik daar meeleven.”

Heeft Maarten nooit overwogen bij TTV Ede te vertrekken en op een nog hoger niveau te gaan tafeltennissen. ,,Er is vaak bij mij geïnformeerd. Maar de juiste snaar is nooit geraakt. In de tafeltenniswereld is geen groot geld te verdienen. Dat hoeft voor mij ook niet. Ik heb al eerder aangegeven dat voor mij sfeer, collegialiteit, gezelligheid en enig niveau het belangrijkst zijn. Ik speel niet echt voor de Olympische gedachte of de uitspraak ‘meedoen’ is belangrijker dan winnen’. Maar de ‘derde helft’, hoelang die ook duurt telt wel zwaar. Ik ben nu 30-jaar en merk wel dat op tijd naar huis gaan gaat tellen. Vroeger eindigde mijn zaterdag nog weleens op het Museumplein. Maar dat is geweest. Waar blijft de tijd”, sluit Maarten Loeve af.

CLUBKAMPIOEN

En ook nu laat Maarten Loeve zich achteraf van een bescheiden kant zien. Vorige week zaterdag haalde hij ondanks sterke interne concurrentie het clubkampioen TTV Ede binnen. Niet de eerste maar zeker ook niet de laatste keer is de verwachting. Clubmannen als Maarten Loeve zijn in vele andere sporten te zoeken als een speld in een hooiberg.